“Jeta e kësaj bote, nuk është gjë tjetër, veçse argëtim dhe lojë. Ndërsa jeta e botës tjetër, pikërisht ajo është Jeta e Vërtetë. Veç sikur ta dinin!” (Kuran, El-Ankebut: 64)
Cila është mënyra apo rruga e duhur që duhet të ndjek muslimani/ja për marrjen e diturisë fetare islame në lidhje me çështjen e adhurimeve islame (në lëmin sheriatik), e cila mundëson ndjekjen e të vërtetës dhe arritjen tek ajo?
Përgjigjja: RRUGA E THEMELIMIT TË NJOHURIVE ISLAME
Falënderimi absolut i takon Allahut! Mëshira, lavdërimi edhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut!
Detyra e muslimanit është që në çështjen e adhurimeve islame (në lëmin sheriatik) të përpiqet të ndjekë të vërtetën dhe të arrijë tek ajo.
Për pritjen e vitit të ri hixhri nuk ligjërohet të bëhet festë dhe dispozita e festimit të tij nuk ndryshon nga ajo e festimit të ditëlindjes profetike.
Sahabët (shokët e Profetit) e vendosën në fakt vitin e ri hixhri për arsye që të regjistronin kronikat e akteve / dokumenteve që t’i sistemonin ato. Njeriu nuk është për t’u pasur zili për shkak të jetëgjatësisë së tij apo viteve të shumta që mban mbi supe, pasi sa e sa njerëz prej atyre që kanë jetuar vërtet gjatë, gjatë këtyre viteve të shumta të jetës së tyre vetëm kanë shtuar gjithnjë e më shumë largimin e tyre nga Allahu i Madhëruar. Njeriu më i keq dhe më i mbrapsht është ai që jeton gjatë dhe veprën e ka të mbrapsht (të keqe). Zili nuk kihet njeriu që thjesht jeton gjatë, por ai që vitet e gjata të jetës së tij i shkoi në bindje ndaj Allahut të Lartmadhëruar.
A mund të na tregoni nëse lejohet apo jo urimi i Vitit të Ri Hixhri dhe të na shpjegoni mendimet kryesore të juristëve muslimanë lidhur me këtë?
Përgjigjja: A LEJOHET URIMI I VITIT TË RI HIXHRI
Falënderimi absolut i takon Allahut! Mëshira, lavdërimi edhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut!
Vitit i Ri Hixhri përbën pikërisht vitin kalendarik islam, viti i parë i të cilit daton (fillon) me emigrimin profetik nga Meka për në Medine.
Thënë në mënyrë të përgjithshme, lidhur me urimin e Vitit të Ri Hixhri, juristët muslimanë ndajnë një sërë qëndrimesh: disa prej tyre e kanë lejuar atë duke e konsideruar mubah1 (të lejuar / të lirë) dhe disa duke e konsideruar mendub2 (të pëlqyeshëm / të preferuar); disa nuk kanë lejuar që ta fillojmë të parët këtë urim, por e kanë lejuar kthimin e tij (duke bërë lutje për uruesin që të ketë një vit të begatë) dhe disa të tjerë e kanë ndaluar kategorikisht këtë urim; kurse në mënyrë më të detajuar thuhet sa vijon3:
a. gjithë mëkatet që ligji islam i konsideron vepra penale (si: vrasja, prostitucioni, vjedhja etj.) dhe ka vendosur për to në këtë botë masa të caktuara ndëshkimore;
Cili është përkufizimi i mëkateve të vogla, si shlyhen ato dhe a kushtëzohet falja e tyre me mënjanimin e mëkateve të mëdha?
Përgjigjja: MËKATI I VOGËL FALET PO U SHMANG I MADHI
Falënderimi absolut i takon Allahut! Mëshira, lavdërimi edhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut!
Së pari: Përkufizimi dhe shlyerja e mëkateve të vogla1
Mëkate të vogla, quhen të gjitha mëkatet përveç mëkateve të mëdha, që: (a) nuk dënohen me masa penale konkrete ndëshkimore në dynja; (b) nuk është përmendur për to kërcënim hyjnor i veçantë (i trajtës së mallkimit ose zemërimit hyjnor) në amshim dhe (c) dëmi i tyre nuk është i shumtë. Mëkatet e vogla shlyhen dhe falen me pendim, por krahas kësaj ato falen edhe me shlyerësit si namazet e obligueshme dhe ai i xhumasë, agjërimi i Ramazanit, haxhi, veprat e mira që kryhen në mënyrë të përpiktë dhe sistematike etj.
A mund të na tregoni lidhur me agjërimin në muajin e Muharremit dhe a lejohet agjërimi i plotë i tij?
Përgjigjja: AGJËRIMI I MUAJIT MUHARREM
Falënderimi absolut i takon Allahut! Mëshira, lavdërimi edhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut!
Teksti profetik referent mbi këtë çështje është: “Më i miri agjërim [vullnetar] pas [agjërimit të obliguar të] Ramazanit është muaji i Allahut, Muharremi; dhe namazi më i mirë pas farzit është namazi i natës.”1
Të gjithë juristët muslimanë janë të një mendimi mbi pëlqyeshmërinë e agjërimit sa më të shumtë gjatë muajit Muharrem, ndërsa sa i përket agjërmit të plotë të tij ata ndajnë dy mendimet kryesore në vijim2:
Zëvendës i kujt është njeriu në tokë, zëvendës i Zotit apo zëvendës i xhindeve? Cili është kuptimi i fjalës “zëvendës” në këtë rast?
Përgjigjja: NJERIU ZËVENDËS-TRASHËGIMTAR NË TOKË
Falënderimi absolut i takon Allahut! Mëshira, lavdërimi edhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut!
Sa i përket interpretimeve kryesore lidhur me fragmentin kuranor “një khalifeh (mëkëmbës / zëvendës / trashëgimtar) në tokë”, të ardhur në ajetin kuranor: “Kur Zoti yt u tha engjëjve: ‘Unë do të krijoj një khalifeh (mëkëmbës / zëvendës / trashëgimtar) në tokë’”1; është përmendur sa vijon:
A mund të na tregoni rreth xhenetit ku banoi fillimisht Ademi (Paqja qoftë mbi të!) me bashkëshorten e tij (Havanë) dhe rreth pemës së ndaluar që ata të dy hëngrën?
Përgjigjja: XHENETI KU BANOI FILLIMISHT ADEMI
Falënderimi absolut i takon Allahut! Mëshira, lavdërimi edhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut!
Rreth xhenetit ku banoi Ademi dhe pemës së ndaluar që ai hëngri, në literaturat islame thuhet sa vijon1:
Së pari: Rreth xhenetit ku banoi Ademi me bashkëshorten e tij
Tekstet islame përmendin se Ademi (Paqja qoftë mbi të!) dhe bashkëshortja e tij kanë banuar fillimisht në xhenet (në një kopsht të bukur të begatë), por nuk citojnë prerazi karakteristikën e këtij xheneti, nëse është Xheneti i përjetësisë (parajsa që u është premtuar besimtarëve në amshim), apo një xhenet (kopsht i bukur i begatë) i veçantë për Ademin dhe bashkëshorten e tij, apo një xhenet (kopsht i bukur i begatë) prej atyre të tokës.
A është e vërtetë se Ademi dhe gruaja e tij (Havaja) u përzunë nga Xheneti për në tokë ngaqë Allahu u zemëruar me ata kur hëngrën nga pema e ndaluar, përndryshe nuk do dëboheshin nga aty?
Përgjigjja: ADEMI NË TOKË MIRËMBAJTËS JO I DËBUAR
Falënderimi absolut i takon Allahut! Mëshira, lavdërimi edhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut!
Së pari: Ademi u soll në tokë për mirëmbatjen e saj, jo si i përzënë nga Xheneti
Është fakt se Allahu i Lartmadhëruar nuk u zemëruar me Ademin (Paqja qoftë mbi të!), por Ai vetëm sa e qortoi atë lehtësisht, në një formë të tillë që pati rrjedhojë të sigurt pendimin e Ademit që u pranua nga Allahu i Lartmadhëruar dhe u shoqërua me përzgjedhjen hyjnore të Ademit për t’u bërë pjesë e robërve të përzgjedhur e të afërt tek Allahu i Lartësuar.
