DISPOZITA-FORMA E NAMAZIT TË NEVOJËS

Sa në fjalë bazohet në transmetimin profetik ku vjen se Profeti (Paqja qoftë mbi të!) ka thënë:

“Kujt i nevojitet diçka nga Allahu i Lartësuar ose nga bijtë e Ademit (njerëzit), le të marr abdes, le ta marr atë (abdesin) më së miri,

pastaj le të falë dy rekate,

pastaj ta lavdërojë Allahun e Lartmadhëruar (të thotë: ‘ALL-LLAAHUM-ME LEKEL ȞAMDU KEMAA JENBEGII LI XHELAALI UEXHËHIKE UE ÂĎȞIIMI SULŤAANIK/O Allah, ty të përket falënderimi absolut, siç i takon madhërisë së Fytyrës Tënde dhe madhështisë së pushtetit Tënd!’, apo të thotë ndonjë lavd tjetër ku të përmend: emrat, cilësitë dhe veprimet e përsosura absolute të Allahut dhe begatitë e mirësitë e Tij mbi robërit e Tij)

dhe të bjerë në salavat mbi Profetin, ŜAL-LA-LL-LLAAHU ÂLEJHI UE SEL-LEM/Mëshira dhe paqja e Allahut qofshin mbi të! [të thotë: ‘ALL-LLAAHUM-ME ŜAL-LI ÂLE MUȞAM-MEDIN…/O ALLAH MËSHIROJE MUHAMEDIN…!’ (salavatet më të mira janë ato që thuhen në tehijatin e namazit)],

pastaj të thotë: ‘LA ILAAHE IL-LALL-LLAAHUL ȞALIIMUL KERIIMU, SUBȞAAN ALL-LLAAHI RAB-BIL ÂRSHIL ÂĎȞIIM, EL-ȞAMDU LIL-LAAHI RAB-BIL ÂALEMIIN, ES-ELUKE MUUXHIBEETI RAȞMETIKE, UE ÂZEEIME MAGFIRETIKE, UEL GANIIMETE MIN KUL-LI BIR-RIN, UES-SELAAMETE MIN KUL-LI ITHMIN, LAA TEDEÂ LII DHENBEN IL-LEE GAFERTEHU, UE LA HEM-MEN IL-LEE FER-REXHTEHU, UE LAA ȞAAXHETEN HIE LEKE RIĎAA IL-LE ǨAĎAJTEHA JAA ERȞAMER-RAAȞIMIIN/Nuk ka të adhuruar të meritueshëm përveç Allahut, të Butit (të Duruarit që nuk e nxiton ndëshkimin), Fisnikut; i Lëvduar dhe i Patëmetë është Allahu, Zoti i Arshit madhështor; falënderimi absolut i takon Allahut, Zotit të botëve; të lutem Ty për domosdoshmëritë e mëshirës Tënde, për angazhuesit e faljes Tënde, për përfitimin nga çdo e mirë dhe për ruajtjen nga çdo gjynah; mos lër gjynah timin pa falur, as shqetësim pa larguar dhe as nevojë që përbën kënaqësi për Ty pa e vendosur (caktuar për mua); o më Mëshiruesi i mëshiruesve!’

(Pastaj t’i kërkojë Allahut atë që do prej çështjes së dynjasë dhe amshimit, pasi ajo caktohet).”¹

Lejuesit e këtij namazi – pavarësisht faktit se hadithet që bëjnë fjalë për të janë të dobëta – mbështeten kryesisht në dy argumentet në vijim:

Së pari: në lidhje me transmetimin profetik në fjalë kanë ardhur transmetime dhe dëshmi të tjera mbështetëse dhe po kështu mes dijetarëve ka mospajtime lidhur me transmetuesin “problematik” në zinxhirin e transmetimit;

Së dyti: dihet fakti se juristët muslimanë janë të pajtimit se me hadithin e dobët lejohet të punohet në lëmin e veprave të preferueshme (inkurajuese apo shkurajuese), nëse:

(a) përmbajtja e hadithit të dobët i përmbahet parimeve bazë sheriatike;

(b) ajo nuk kundërshtohet nga thënie të tjera më të sakta.

Shënim: Po në këtë kontekst, dijetarët kanë theksuar se, me hadithin e dobët nuk lejohet të punohet në lëmin e ligjvënies, pra vendosjes së dispozitave të hallallit (çështjeve të ligjshme) dhe haramit (çështjeve të paligjshme).