JETA E VËRTETË

FESTAT NË ISLAM-KUPTIMI DHE URTËSIA

Numri i fetvasë: 336 FESTAT NË ISLAM-KUPTIMI DHE URTËSIA

Kategoria: DASHURIA DHE URREJTJA E MONOTEISTIT

2 928 shfletues/klikues FESTAT NË ISLAM-KUPTIMI DHE URTËSIA


 Pyetje: FESTAT NË ISLAM-KUPTIMI DHE URTËSIA


Me afrimin e fundvitit por edhe më gjerë, bëhemi shpesh dëshmitarë të qëndrimeve ndër disa muslimanë se nuk përbën problem që të festohen apo thënë ndryshe të bëhemi palë në aspektin tradicional, sa i përket festave që nuk kanë karakter të qartë fetar dhe që thjesht bëjnë pjesë tek traditat njerëzore. A mund të na ndriçoni mbi këndvështrimin që duhet të ketë muslimani/a mbi kuptimin dhe urtësinë e festave sipas fesë islame?


 Përgjigjja: FESTAT NË ISLAM-KUPTIMI DHE URTËSIA


Falënderimi absolut i takon Allahut! Mëshira, lavdërimi edhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut!

Së pari: Përkufizimi gjuhësor dhe terminologjik i festës1

Fjala arabe “I’jd” prej ku e merr emërtimin fjala “ritual / festë / kremtim / ngjarje apo ditë e shënuar”, ka kuptimin gjuhësor: “rregullsi apo shprehi”, “sezon apo periudhë”, “afrim, mall apo shqetësim, i përsëritur”, “ditë apo kohë grumbullimi”, “koha kur rikthehet gëzimi dhe hidhërimi”, “çfarë kthehet rregullisht për çdo vit me hare të rinovuar” etj.

Ndërsa në aspektin terminologjik fetar islam, fjala arabe “I’jd / ritual / festë / kremtim” nënkupton: “një tubim apo grumbullim të rregullt të bërë zakon (shprehi), që rivjen me kthimin e vitit, muajit, javës ose ngjashëm me këtë dhe që ngërthen (përmban) në vetvete disa gjëra, ku kryesoret janë: (elementi i parë) ditën e rikthyer periodikisht, (elementi i dytë) tubimin / grumbullimin që bëhet në atë ditë dhe (elementi i tretë) veprimet e sojit të adhurimeve apo traditës që bëhen në atë ditë”; pra festa apo kremtimi përbën një ritual të rregullt kohor / ditor, që bëhet në përkujtim / shënim të ngjarjes së një gëzimi a një ndodhie që ka ngjarë në këtë kohë / ditë dhe (që bëhet) në shprehje të falënderimit (me fjalë e vepra falënderuese) ose si konsideratë për këtë kohë / ditë, në kohën që korrespondon me këtë ngjarje.Lexoni më tepër

Së dyti: Festat islame legjitime janë të caktuara dhe nuk mund të pësojnë shtesë

Koha dhe vendi janë veç dy rrethanorë të ngurtë që bën të madhërohen vetëm në rastet që i ka veçuar me madhërim ligji islam.Lexoni më tepër

Referuar në këndvështrimin normativ fetar islam të cekur më sipër, festat islame që i ka lejuar ligji islam janë të caktuara dhe nuk mund të pësojnë shtesë, pasi festat i takojnë sojit të ritualit (fetar) të çdo populli dhe së këtejmi nuk është në rregull që të veçohet / fiksohet një ditë e caktuar me një madhërim të cilin nuk e ka veçuar sheriati (ligji islam), bazuar në thënien kuranore: “Për çdo popull, Ne kemi caktuar një ritual, që ata të përmendin emrin e Allahut gjatë flijimit të kafshëve, që Ai ua ka dhuruar për ushqim13; lidhur me të cilën Ibn Xheriri ka thënë: “Nënkupton se ‘për çdo popull të një profeti të Zotit, ka ritual (të caktuar)’ dhe origjina e ritualit në të folurin e arabëve është ‘vendi ku shkon rregullisht njeriu në mënyrë të përsëritur, për mirë ose për keq’14; teksa Ibn Abasi (po në lidhje me këtë thënie kuranore) thotë: “‘Për çdo popull, Ne kemi caktuar një ritual‘, pra ‘një festë / kremtim’.”15 Pikërisht në këtë vazhdë vjen edhe thënia tjetër kuranore: “Ne kemi caktuar për çdo popull rregulla fetare (ritual), sipas të cilave ata shkojnë.16Lexoni më tepër

Së treti: Rregulli normativ i festës së ngjyrimit fetar20

Një ritual festiv joislam, konsiderohet bidat josheriatik (jolegjitim), nëse dita / koha e tij periodike është caktuar, përzgjedhur dhe synohet në vetvete (ashtu që kjo ditë / kohë nuk bën të shtyhet dhe as afrohet), nëse madhërohet për arsye të një ngjarje të ndodhur në këtë kohë dhe sidomos nëse rituali festiv i saj shoqërohet me veprime të dedikuara për këtë ditë / kohë (si: grumbullimet, dhuratat, urimet, gostitë etj.) që bartin tipare të dukshme të ritualitetit festiv qoftë me elemente qartësisht fetare ose tradicionale (sidomos kur tek ritualiteti i festës tradicionale spikat dorëzimi tek traditat imituese joracionale / të pakapshme për arsyen, që janë të krahasueshme / përngjashme me ato fetare); elemente këto që e bëjnë të tillë festë konkurrente (të krahasueshme) me festën legjitime (të ligjëruar nga burimet ligjore islame).Lexoni më tepër

Së katërti: Urtësia e ligjërimit të festave në Islam21Lexoni më tepër

Nga urtësitë më kryesore të festës në Islam do spikasnim dy urtësitë në vijim:

Urtësia e parë: Festa islame përbën falënderim monoteist dhe të padevijuar, larg përngjasimit të festave pagane dhe të devijuara

Festa u ligjërua për muslimanët si falënderim monoteist i padevijuar me fjalë dhe vepra kundrejt Allahut të Madhëruar, larg përngjasimit me festat pagane dhe të devijuara të idhujtarëve dhe jobesimtarëve.Lexoni më tepër

Urtësia e dytë: Festa islame përmbush nevojën natyrale të njeriut për argëtim

Feja islame është fe e natyrshmërisë njerëzore dhe duke qenë se prej natyrshmërisë së njeriut është se ai ka nevojë për argëtim dhe çlodhje, për këtë feja islame ligjëroi për muslimanin festën.Lexoni më tepër

Allahu e di më mirë. FESTAT NË ISLAM-KUPTIMI DHE URTËSIA

Ju ftojmë ta shpërndani këtë postim, që të përhapet dobia e tij dhe së bashku të marrim shpërblimin e publikuesit të fjalës së mirë.

_____ FESTAT NË ISLAM-KUPTIMI DHE URTËSIA

FESTAT NË ISLAM-KUPTIMI DHE URTËSIA

  1. Shih: islamway, almoslim dhe dorar.
  2. En-Nesai 3004, Et-Tirmidhi 773, Ebu Daudi 2419 etj., Albani – në Sahihu Ebi Daud – ka thënë se hadithi është sahih / i vërtetë.
  3. Zotim: Angazhimi (Ngarkimi i vetes) nga ana e mulsimanit/es që ka arritur pubertetin, me një detyrë të sojit të adhurimit, që kushtëzohet të jetë me zë a shkrim (për atë që mundet), ose me shenjë / gjest (për atë që nuk mundet); që është i një forme të tillë që jep ndjesinë apo tregon për angazhim (ngarkim / obligim) të vetes me atë që thuhet a shkruhet (ose bëhet me shenja / gjeste) / shih: islamweb.
  4. Ebu Daud 3313; Albani – në Sahihu Ebi Daud – thotë se hadithi është sahih / i vërtetë.
  5. Ebu Daudi 2042; Albani – në Sahihu El-Xhami’a 7226 – thotë se hadithi është sahih / i vërtetë.
  6. Shih: DITËT E TESHRIKUT PAS DITËS SË BAJRAMIT dhe binbaz.
  7. Ibn El-Kajim, Igathetu El-Lehfan, v. 1, f. 190.
  8. El-Maide 114.
  9. Et-Tabari, Tefsir Ibn Xherir Et-Tabari, v. 11, f. 225.
  10. Ez-Zemakhsheri, El-Keshaf, v. 1, f. 655.
  11. Ibn A’shur, Et-Tahrir Ue Et-Tenuir, v. 5, f. 267.
  12. Ibn Abidin, El-Hashije v. 2, f. 165 / shih: alminbar.
  13. El-Haxh: 34.
  14. Ibn Kethiri, Tefsir Ibn Kethir, v. 2, f. 451.
  15. Ibn Kethiri, Tefsir Ibn Kethir, v. 2, f. 424.
  16. El-Haxh: 67.
  17. El-Bukhari  952,  Muslimi 892, Ibn Maxhe 1898; kurse teksti mes kllapave rrumbullake ‘()’ ka ardhur tek El-Bukhari 949.
  18. Sipas interpretuesve të hadithit bëhet fjalë pikërisht për ditën e Novruzit / shih: REALITETI I FESTËS SË NOVRUZIT dhe atë të Mahraxhanit / shih: Aunu El-Meabud v. 3, f. 341, me autor El-Adhim Abadi dhe El-Ukud Ed-Durije Es-Sultanije f. 32, me autor Ibn Abidin.
  19. Shih: Ebu Daudi 1134, En-Nesai 1556; Albani ka thënë se hadithi është sahih / i vërtetë.
  20. Shih: dorar.
  21. Shih: alimam dhe alukah.
  22. Ebu Daud 3512; Albani në Sahihu Ebi Daud nr. 3401 – ka thënë se ky hadith është mes hasen dhe sahih / mes i besueshëm dhe i vërtetë / shih: islamweb.
  23. Shih: islamqa.
  24. Ahmedi 24334; Albani – në Sahihu El-Xhami’u 3219 – ka thënë se ky hadith është sahih / i vërtetë / shih: islamqa.
  25. Shih: dorar.
Shpërndajeni Fjalën e Mirë:
↓
Scroll to Top