E VËRTETA E MAGJISË DHE SI NDODH AJO - JETA E VËRTETË

Numri i fetvasë: 183 E VËRTETA E MAGJISË DHE SI NDODH AJO

Kategoria: REALITETI-KLASIFIKIMET E MAGJISË

19 780 shfletues/klikues E VËRTETA E MAGJISË DHE SI NDODH AJO

Pyetje: E VËRTETA E MAGJISË DHE SI NDODH AJO

Magjia që bën magjistari a bën efekt apo jo? Përse magjistari kur i bën magji dikujt, merr diçka nga sendet e tij personale, si: rrobat e tij, flokët etj.? A mundet magjistari ta bëjë magjinë edhe pa marrë diçka nga njeriu?

Përgjigjja: E VËRTETA E MAGJISË DHE SI NDODH AJO

Falënderimi absolut i takon Allahut! Mëshira, lavdërimi edhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut!

Fillimisht duhet theksuar se magjia (dhe çdo e keqe) nuk dëmton në vetevete, por ndikon në trupin, zemrën a mendjen e njeriut vetëm me caktimin e lejen e Allahut, kur urtësia e Tij lejon që diçka e tillë të ndodhë.Lexoni më tepër

Medh’hebi (mendimi) i mbarë dijetarëve të Ehlus-Sunneh Uel Xhema’ah¹ (Ithtarëve të Praktikës Profetike të Unifikuar në të) lidhur me magjinë është, se magjia është reale (e vërtetë), pra ajo ndikon tek trupat (bota fizike), duke u sjell atyre sëmundje, çmendje apo edhe vdekje. Porse shumica e dijetarëve muslimanë janë të mendimit se magjia nuk i përmbys (shndërron) realitetet [pra nuk e shndërron një krijesë në një tjetër, p.sh. nuk e shndërron një njeri a gomar në qen etj.], por çfarë ndryshon magjia është vetëm temperamenti i të magjepsurit (vetitë psikiko-shpirtërore të tij). Kështu që magjepsja konsiderohet një prej llojeve të sëmundjeve.²

Disa prej studiuesve të kësaj lëmie kanë përmendur se, procesi i magjibërjes formohet nga treshja: magjistar, magji dhe shejtani shërbëtor i magjisë… Pasi magjistari ia shet shpirtin dhe fenë shejtanëve të fuqishëm (të mëdhenj), ata i nënshtrojnë atij një numër xhindësh (shejtanësh) që vihen në shërbim të magjisë… Në vijim shejtani ose shejtanët shërbëtorë të magjisë ngarkohen që të bëjnë detyrën e tyre prej magjistarit, përmes veprimeve të tij magjike (magjisë së këtij të fundit që mund të bëhet nëpërmjet: spërkatjes, shkeljes, ngrënies, pirjes ose groposjes)… Magjistari e fillon aktivitetin e tij të magjisë duke i kërkuar personit që vjen për t’i bërë magji dikujt, që t’i sjellë diçka nga gjurmët (mbetjet) e këtij të fundit dhe pas kësaj magjistari fryn (ysht) si në thënien e Allahut të Madhëruar: “Dhe nga sherri i atyre që fryjnë në nyje (duke bërë magji).”³ Po kështu magjistari i bën veprimet e tij magjike përmes punëve të tjera që i kryejnë xhindet shërbëtorë të magjisë, prej të cilave arrihet deri tek njohja dhe magjepsja e të shënjestruarit (personit të cilit synohet t’i bëhet magji)… Gjithashtu ata kanë përmendur disa gjëra të tjera rreth realitetit të lidhjeve mes magjistarit, shejtanëve dhe shërbëtorëve (xhinde / shejtanë) të magjisë.⁴Lexoni më tepër

Disa dijetarë (si Er-Razi, Ibn Kethiri dhe disa bashkëkohorë), në mendimet e tyre mbi llojet e magjisë, kanë përmendur se ka edhe lloje të magjisë që magjistari i bën pa përdorur xhindet, si p.sh. magjia që bën magjistari përmes marrjes së disa gjurmëve (veshje, flokë etj.) të personit të cilit synohet t’i bëhet magji dhe pastaj fryrjes (yshtjes) në to dhe lidhjes nyje të tyre, sikurse rasti i atyre (magjistarëve) që fryjnë në nyje (duke bërë magji), të cilët i ka përmendur Allahu i Lartësuar në suren (kaptinën kuranore) El-Felek (4).⁵

Po në këtë kontekst, disa prej të kualifikuarve në këtë lëmi japin disa hollësira (të cilat siç u cek më sipër nuk janë të mbështetura dhe as kundërshtuara sheriatikisht) në lidhje me shpjegimin e faktit se përse magjistari merr diçka nga njeriu të cilit dëshiron t’i bëj magji. Pikërisht në lidhje me këtë çështje profesor Es-Sadik Ibn El-Haxh Et-Teumi thotë:

“Në realitet magjistari merr ose i sillet diçka prej gjërave të atij që synohet t’i bëhet magji, si copë prej rrobave të tij të veshura, flokë, mbetje prej thonjve të tij dhe qëllimi këtu është që të gjejë një shenjë të personit (disa përmendin se shkaku është se në këto gjurmë të personit gjendet ADN-ja e tij, nga ku mund të realizohet indentifikimi i personit dhe targetimi/shënjestrimi i tij), përmes të cilës ta lidhë magjinë me personin të cilit synohet t’i bëhet magji… Më pas magjistari lidh nyje në të cilat gjendet shenja apo gjurma e marrë nga personi të cilit i bëhet magji, duke kënduar yshtjet dhe hieroglifet djallëzore (shkrimet, numrat dhe shenjat e tij misterioz të magjisë), në përpjekje për të marrë ndihmën e shpirtrave të fëlliqur djallëzor, që ta përmbush magjinë… Kësaj i përgjigjen shejtanët e fuqishëm që magjistari i adhuron dhe u bindet… Këta shejtanë (djaj) të mëdhenj i nënshtrojnë magjistarit djaj të cilët i lidhin me trupin e personit që synohet t’i bëhet magji në një formë të tillë që personi të mos e ketë të mundur të shkëputet prej tyre… Djalli që lidhet me atë që synohet t’i bëhet magji quhet shërbëtori i magjisë dhe i qepet hap pas hapi atij që synohet t’i bëhet magji, derisa të gjejë shansin e volitshëm për të hyrë në trupin e tij, për të mos u shqepur më prej tij, derisa të prishet magjia apo zgjidhen nyjet e magjisë…. Pas kësaj nyjet e lidhura bashkë me hajmalitë dhe yshtjet djallëzore, vendosen në një vend i cili mund të jetë pranë ose larg të magjepsurit, me qëllim që magjia e tij të mos ndërpritet. Ky vend herë mund të jetë groposje nën tokë dhe herë të tjera vend i fshehtë që nuk dihet. E gjitha kjo bëhet me qëllim që të mos arrihet tek magjia, pra prishja e saj… Pasi shejtani (apo shejtanët) të arrijë të vendoset në trupin e të magjepsurit, ai bën detyrën e tij në përputhje me qëllimin për të cilin është bërë magjia… Shejtanët bëjnë gjëra që e bëjnë të magjepsurin të urryer…, ose i sjellin depresion të rëndë, stres apo frikë…, ose i tendosin nervat dhe humbin durimin (në raportet / marrëdhëniet me atë që synojnë ta ndajnë prej tij)…, ose i shkaktojnë dhimbje të mprehta koke, shpine, kyçesh, ngushtim në kraharor, dhimbje në bark… ”⁶

Në disa burime të studimit të dukurisë së magjisë dhe magjistarëve, përmendet se veç formës së mësipërme [gjurmëve (gjërave) që merren direkt nga trupi apo rrobat e personit të cilit synohet t’i bëhet magji], magjistarët kanë edhe një sërë formash të tjera përmes të cilave bëjnë magji, si për shembull përmes fotove personale ose përmes kontaktimit zanor të magjistarit nga telefoni a ngjashëm⁷, prekjes së trupit të personit nga ana e magjistarit, prekjes së hajmalive magjepsëse, përmes vendosjes së preparateve magjepsëse në ushqim apo pije, apo spërkatjes së rrugës ku do shkelë apo nuhasë personi që synohet t’i bëhet magji, përmes dhënies së emrit të atij që synohet t’i bëhet magji dhe emrit të nënës së tij (të dhënave personale), etj.; por këto forma dhe magjia me to kanë ndikim më të vogël sesa në rastin e magjisë përmes gjurmëve (gjërave) që merren direkt nga trupi apo rrobat e personit të cilit synohet t’i bëhet magji.⁸

Gjithsesi, e vërteta qëndron se hollësirat që u përmend më sipër rreth procesit të magjibërjes, nuk dihet të kenë bazë të konsiderueshme në fenë islame (Kuran dhe Traditën Profetike); për pasojë ato as mund të vërtetohen dhe as mund të mohohen sheriatikisht (sipas fesë islame). Në lidhje me këtë çështje, feja islame ka përmendur vetëm përgjithësime (gjëra esenciale), nga të cilat nuk mund të nxirren hollësitë që u cekën më sipër apo ngjashëm me to.Lexoni më tepër

Ajeti (Vargu) i sures (kaptinës kuranore) El-Bekare 102, nënkupton se faktikisht ekziston një lidhje mes atij që e kryen procesin e magjisë dhe shejtanëve (djajve), por ky ajet nuk jep hollësira për mënyrën sesi ndodh (ndikon) ky proces; prandaj muslimani, në këto çështje që i takojnë botës së fshehtë, lipset të qëndrojë brenda suazave (kufijve) të tekstit hyjnor dhe mos t’i kapërcejë treguesit e tyre, pasi mund të bjerë në përgënjeshtrimin e të vërtetës ose besimin e të kotës.¹⁰

Në mbyllje duhet theksuar se muslimanit i del si detyrë të mos ketë kurrsesi frikë prej shejtanëve dhe magjistarëve, por të mbështetet tërësisht tek Allahu kundër tyre dhe çdo të keqeje, duke e ditur me siguri se agjë nuk mund të ndodhë pa lejen e Allahut. Muslimani duhet të fortifikohet me Kuranin (leximin, studimin dhe praktimin me sinqeritet të tij), veprimin e udhëzimeve hyjnore (Kuranit dhe Traditës Profetike) përkatëse të ardhura në lidhje me mbrojtjen prej magjisë dhe dëmeve të tjera të krijesave dhe krahas kësaj muslimani duhet të jetë tërësisht i sigurt se dobia dhe dëmi janë vetëm në dorën e Allahut, prandaj kushdo që me caktimin e Allahut është prekur (lënduar) nga magjia apo tjetër gjë e keqe, duhet të brof (nxitojë) të mbështetet tek Allahu Një i Vetëm dhe i Pashoq, të ndjekë dhe zbatojë shkaqet sheriatike (ligjore) islame dhe të distancohet tërësisht nga shkuarja tek magjistarët, falltarët dhe sharlatanët, pasi këta të fundit vetëm sa do t’ia shtojnë marrosjen dhe xhindosjen.

Allahu e di më mirë. E VËRTETA E MAGJISË DHE SI NDODH AJO

Ju ftojmë ta shpërndani këtë postim, që të përhapet dobia e tij dhe së bashku të marrim shpërblimin e publikuesit të fjalës së mirë.

_____ E VËRTETA E MAGJISË DHE SI NDODH AJO

E VËRTETA E MAGJISË DHE SI NDODH AJO

Ehlus-Sunneh Uel Xhema’ah: Termi Ehlu Sunneti ose Ehlus-Sunneh Uel Xhema’ah (Ithtarët e Praktikës Profetike të Unifikuar në të), përdorur së pari nga Ibn Abbasi (Allahu qoftë i kënaqur me të!) dhe termi Sunnitët, janë sinonime që kanë të bëjnë me metodologjinë (mënyrën) islame të jetesës dhe përbëjnë antonimin e bidatit (sajesës në bazat islame) ku ranë sektet e devijuara që e përkatësuan veten e tyre tek Islami (si: khauarixhët, shi’itët dhe kaderitë) në fundin e epokës së sahabëve / shokëve të Profetit (Allahu qoftë i kënaqur me ta!) dhe të tjera sekte pas kësaj. Termi Ehlu Sunneti ose Ehlus-Sunneh nënkupton ithtarët ose pasuesit parimorë burimorë të Kuranit dhe Traditës / Praktikës Profetike, të cilët iu përmbajtën këtyre parimeve sipas kuptimit të tre gjeneratave të para erudite (shkencore) islame, kurse shtojca (Uel Xhema’ah) shpreh përqafimin e parimit të mbështetjes së komunitetit musliman të unifikuar sipas Sunnetit, inkurajimin e unitetit të këtij komuniteti, si dhe largimin prej përçarjes e rebelimit në dëm të komunitetit musliman të udhëhequr nga një qeverisës legjitim. ↩
Shih: islamweb. ↩
El-Felek: 4, ku bëhet fjalë për një formë magjie të zezë, që praktikohej shumë në Arabinë paraislamike. ↩
Shih: islamweb. ↩
Shih: islamweb. ↩
Shih: alroqya. ↩
Disa të kualifikuar (prej të cilëve AbduRrahman Ibn Nasir Ed-Duajdea) e kanë përjashtuar mundësinë e të bërit magji vetëm përmes fotos personale apo zërit (për më shumë shih: islammessage). ↩
Shih: Fet’hul El-Baari v. 10, f. 222, me autor Ibn Haxher El-Askaleni; ruqya, ruqya dhe roqia.khayma. ↩
El-Bekare 102. ↩
Shih: islamweb dhe islamweb. ↩

Të afërta

Shpërndajeni Fjalën e Mirë:

Të afërta

Related Posts