AGJËRIMI PËR TË VDEKURIN - JETA E VËRTETË

Numri i fetvasë: 4 AGJËRIMI PËR TË VDEKURIN

Kategoria: KUSH VDES ME AGJËRIM TË PASHLYER

48 001 shfletues/klikues AGJËRIMI PËR TË VDEKURIN

Pyetje: AGJËRIMI PËR TË VDEKURIN

Nëse agjëroj disa ditë të Ramazanit me nijetin për të plotësuar agjërimin e një personi që ka vdekur, këto ditë në agjërimin që më përket mua mbeten të paplotësuara. A duhet që unë t’i plotësoj ato kaza (më vonë) pas Ramazanit?

Përgjigjja: AGJËRIMI PËR TË VDEKURIN

Falënderimi absolut i takon Allahut! Mëshira, lavdërimi edhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut!

Muslimani/a e ka obligim që ta agjërojë për vete muajin e Ramazanit, sepse agjërimi i këtij muaji është farz ajn¹ (detyrim personal) për të. Nuk lejohet kurrsesi agjërimi i Ramazanit ose disa prej ditëve të tij me nijetin² për të plotësuar agjërimin e Ramazanit që i ka mbetur pa agjëruar një personi që ka vdekur, por çdo agjërues i Ramazanit duhet të bëjë nijetin që ta agjërojë Ramazanin për veten e tij?

Kurse agjërimin për të vdekurin e afërm musliman, të cilit i ka mbetur pa kryer një agjërim i obligueshëm (si: agjërimi i plotë ose i pjesshëm i Ramazanit, i zotimit / betimit etj.), juristët muslimanë e trajtojnë duke iu referuar dy rasteve në vijim³:

Rasti i parë: Nëse i vdekuri musliman nuk e ka pasur të mundur ta kryejë agjërimin e obliguar as në kohën e caktuar të këtij agjërimi dhe as kaza⁴ (pas kohës së tij të caktuar), për një arsye ligjore të pranishme tek ai deri kur ka vdekur, si udhëtimi, sëmundja serioze, zakonet (për gratë) etj. Mendimi i shumicës së juristëve muslimanë⁵ është se në këtë rast ky person konsiderohet i justifikuar (nuk mbetet borxhli), prandaj s’ka përse të nxirret për të ushqim nga trashëgimia e lënë prej tij (dhe – bazuar në mendimin lejues të agjërimit për të vdekurin – as lejohet/kërkohet të agjërohet për të nga trashëgimtarët e tij⁶).⁷

Rasti i dytë: Nëse i vdekuri musliman ka lënë agjërim të obliguar pa kryer, me ose pa arsye dhe para vdekjes ka mundur ta kryente atë kaza.

Mendimet kryesore për këtë rast janë:

Mendimi i parë: Për këtë të vdekur nuk vlen që të agjërojë i afërmi i tij apo tjetërkush, porse trashëgimtarët e këtij të vdekuri duhet të nxjerrin nga trashëgimia e tij një mud⁸ ushqim bazë (oriz etj.), për çdo ditë që i ka mbetur atij pa agjëruar.Lexoni më tepër

Mendimi i dytë: Agjërimi për këtë të vdekur nga i afërmi i tij (pra nga një trashëgimtar apo i afërm i tij i gjakut) ka bazë ligjore islame, porse thuajse krejt juristët muslimanë shprehen se ky agjërim, për të afërmin e të vdekurit nuk është i detyrueshëm por mustehab¹⁰ (e pëlqyeshme)¹¹.Lexoni më tepër

Agjërimi në fjalë i të afërmit për të vdekurin, ia shkarkon përgjegjësinë këtij të fundit dhe vlen në kompensim të nxjerrjes së ushqimit për të. Ky është mendimi i shumë dijetarëve (që përbën një prej mendimeve të imam Shafi’iut etj.) dhe bazohet në transmetimin profetik: “Për atë që vdes duke pasur agjërim të obliguar, agjëron valiu¹² (përgjegjësi / kujdestari) i tij [në këtë rast nënkuptohet trashëgimtari dhe i afërmi i gjakut].”¹³ Juristët që e mbështesin këtë mendim, ndajnë mendime të ndryshme nëse ky agjërim për të vdekurin mund apo jo të bëhet nga dikush që nuk është prej të afërmëve të tij, ku lejuesit thonë se më e rezervuara është që të merret leje nga i afërmi i të vdekurit¹⁴.

Mendimi i tretë:

Nëse i vdekuri musliman e ka lënë pa kryer agjërimin pa arsye (nga neglizhenca), në këtë rast nuk është e saktë dhe nuk vlen që të agjërohet për të. Ibn Tejmije dhe Ibn Hazmi kanë thënë se ai që e ka çelur agjërimin me dashje nuk i bën dobi që ta shlyejë këtë agjërim të pakryer [dhe rrejdhimisht as shlyhet për të], sepse personi që e ka shtyrë adhurimin jashtë kohës së tij përkatëse pa asnjë arsye (justifikim sheriatik), nuk ka më asnjë mundësi që ta shlyej atë (nuk i bën dobi shlyerja e mëvonshme), pasi teksti hyjnor mbi shlyerjen e adhurimit ka ardhur vetëm për rastin kur i ngarkuari me adhurimin nuk e ka kryer këtë adhurim në kohën e duhur për shkak të një arsyeje sheriatike, si p.sh.: mbetja në gjumë apo harresa në rastin e faljes, apo udhëtimi, sëmundja në rastin e agjërimit etj. Po kështu, nëse të penduarit i bëhet detyrim kryerja e adhurimeve të obliguara të pakryera, kjo gjë ia vështirëson atij pendimin dhe e zmbraps prej tij, prandaj (sipas këtij mendimi) të penduarit në këtë rast i del si detyrë që të pendohet dhe t’i shtojë sa më shumë veprat e mira, bazuar në thënien e Allahut të Madhëruar: “Vërtet, Unë [Allahu] jam Falës për atë që pendohet, beson e bën vepra të mira dhe pastaj qëndron në rrugë të drejtë.”¹⁵

Allahu e di më mirë. AGJËRIMI PËR TË VDEKURIN

Ju ftojmë ta shpërndani këtë postim, që të përhapet dobia e tij dhe së bashku të marrim shpërblimin e publikuesit të fjalës së mirë.

_____ AGJËRIMI PËR TË VDEKURIN

AGJËRIMI PËR TË VDEKURIN

Farz ajn: Detyrim personal sheriatik (ligjor islam). ↩
Nijeti: Qëllimi apo vendimi për të kryer diçka. ↩
Shih: islamweb, islamweb dhe islamweb. ↩
Kaza: Kryerja e obligimit sheriatik (ligjor islam) pas kohës së tij të caktuar. ↩
Ky mendim mbështetet nga medh’hebit hanefi, maliki, shafi’i dhe shumica dërrmuese thuajse konsensuale e juristëve muslimanë. ↩
Shih: islamweb. ↩
Shih: islamweb. ↩
Mud: Dypëllëmbësh i barasvlershëm me rreth 750 gr. ↩
Shih: islamweb dhe islamweb. ↩
Mustehab: Veprim i pëlqyeshëm, kryerja e të cilit shpëblehet dhe lënia e tij nuk ndëshkohet. ↩
Shih: islamweb. ↩
Vali: Përgjegjës apo kujdestar, i cili gëzon fuqi ligjore sheriatike (islame) lidhur me drejtimin dhe ekzekutimin e çështjeve të caktuara të një individ apo grupi individësh. ↩
El-Bukhari 2952, Muslimi 1147. ↩
Shih: islamweb dhe islamweb. ↩
Ta Ha: 82. ↩

Të afërta

Shpërndajeni Fjalën e Mirë:

Të afërta

Related Posts